Het scheelde niet veel, of ik had deze blog niet eens mee kunnen schrijven. Ja je leest het goed... Gisteren was het namelijk thanksgiving en het scheelde niet veel of ik was ontploft. Wat Thanksgiving precies is, weet ik eigenlijk niet eens, iets met de eerste maal van de Britten en de Indianen. Gisteren heb ik mijn eerste, en waarschijnlijk laatste thanksgiving mee kunnen maken. En het was anders dan ik gedacht had(maarja wat is niet anders hier).... Zo begon de dag gisteren in de gym om een sessie te crossfitten, hoe meer calorien we verbranden, hoe meer we konden eten. Toen we thuis kwamen gingen we weer verder met koken, waar we natuurlijk al twee dagen mee bezig waren, mashpatatoes, kalkoen, salade, stuffing, greenpepper iets, groentes, cornbread, noem het maar op en we hadden het. Ondertussen waren we een football game aan het kijken, typische Michigan traditie, sinds 1937 hebben de Lions niet gewonnen op thanksgiving, en ja hoor!!!! Gisteren hebben ze gewonnen. Na het buffetje konden we even bij komen en plaats maken voor het toetje en zo'n drie uur later hadden we een taarten buffet. S'avonds heb ik met me gastgezin nog even een filmpje gekeken in de bioscoop en ik werd deze ochtend wakker, en ik zat nog steeds vol. Happy thanksgiving. Om de traditie helemaal af te maken, kunnen we black friday natuurlijk niet missen. Dus over een half uurtje op naar de mall and shop till we drop.

Inmiddels is het 100 dagen geleden dat ik op het vliegtuig stapte, en thuis verlaten om een nieuw thuis te creëren, daar ben ik inmiddels in geslaagd want ik voel me helemaal thuis hier. Ik heb trouwens het idee dat ik hier al veel langer zit dan 100 dagen maar het idee dat dat 1/3e is, is toch heel gek. Want ja...goed nieuws!!! Pak allemaal de agendatje erbij, 10 Juli om 9.30 zet ik weer een stap op nederlandse bodem. Dat is precies 225 dagen. Ik verwacht spandoeken, ballonnen, een feestje...gelukkig hebben jullie nog even de tijd om alles te organiseren.

Elke keer als ik mijn blog begin heb ik het idee dat ik niks heb om over te schrijven en terwijl ik nu aan het typen ben, komen er weer allemaal flashbacks. 1st quader is over op school, en mijn cijfer lijst was dan ook heel goed. En eigenlijk begint school ook wel te wennen..het word steeds gezelliger en heb het gevoel dat ik iedereen ook beter leer kennen. School is hier in het algemeen makkelijker, als je gewoon elk jaar weer overgaat, ben je aan het eind van senior year geslaagd. Geen moeilijke examens dus... en ik zie dat als minder stress.

Inmiddels moet ik ook bekennen dat ik me jeans in ruil voor leggings.. Blousjes voor sweaters en ik ben zelfs al een keer in me pyama naar school gegaan. Oeps... Maar als je om 6 uur op kan staan en lekker je legging met trui aankan..waarom niet. En ach, ik ben toch over 7 maanden weer weg.

Nog een paar dagen en sinterklaas avond komt er weer aan. De taai-taai, pepernoten en chocolade letters staan al een weekje klaar en ook hebben we al sinterklaas mutsen gemaakt, zwarte piet handpoppen, en sinterklaas kapoentje zit er al aardig in. 5 december brengen we door met een Nederlandse vriend, die lekker Nederlandse dingen gaat maken....hmmm... En over eten gepraat, eigenlijk mis ik niet eens zo heel veel. Een frietje speciaal gaat er soms wel in maar zo erg mis ik het nou ook weer niet. Oh..... En ik moet nog iets bekennen..... Ja... Ik denk dat ik honden leuk begin te vinden... Wat een exhange year toch allemaal met je kan doen. Briggs en ik zijn echt dikke maatjes en een hond in huis is toch best leuk....

Nu thanksgiving over is, is het de tijd van Christmas. Overal, maar dan ook overal hangen de kerst lichten uit, de winkel lgt vol met kerstdingen en de kerstboom mag opgezet worden. Ook de eerste sneeuw is al gevallen en het begint flink koud te worden. Vorige week is er zo'n 10 inch sneeuw gevallen... een kleine meter. En we konden niks anders doen dan sneeuwpoppen en sneeuwengelen maken. De snowboarden worden uit de kastgehaald en De winterjas is gekocht. Ik heb ongelovelijk veel zin in de winter, om lekker te snowboarden, lekker warme chocomelk, christmas liedjes en gewoon alles wat er bij komt kijken.

Ik heb het gevoel dat dit blog echt lang word maar ik beleef zoveel hier en ik kan nu al terugkijken op zoveel leuke dingen. Wel moet ik zeggen dat November emotioneel een zware maand geweest is, en dat ik soms echt ff een peptalk moest geven om verder te gaan. Maar dat zijn de dagen die je vergeet en de leuke dagen zijn de dagen die je altijd bij blijven. Een exchange year is zeker niet altijd een pretje, en ik vind ook dat jullie dat allemaal mogen weten. En af en toe voel je je zo alleen, maar die momenten zijn de momenten waar je jezelf het beste leert kennen en waar je het meest van leert. Je leert jezelf op te staan nadat je gevallen bent en de enige persoon waar je op kan rekenen is jezelf. Al ben ik me gastgezin en iedereen back home zo dankbaar, wat soms een klein berichtje, heeft een grote impact op mij.

Dusja...deeds leeft nogsteeds het leven hier. Heb elke week wel een personal record bij crossfit. Heb trouwens ook al een anti biotica kuurtje gehad, niks ernstigs gelukkig, en in het land van burger king and donuts ben ik 2 kilo afgevallen...en ja dat is zo'n beetje het.... Geniet van jullie sinterklaas avondje en de laatste maand van 2015!!! Ik spreek jullie snel. Ik vind het trouwens seriuus zo leuk om vragen te beantwoorden dus als je n vraag hebt wees niet bang m te stellen :-)

Love Deeds